คู่มือการใช้กล้องส่องทางไกลแบบสองตา (Used to Binocular) UPDATE 2022

คู่มือการใช้กล้องส่องทางไกลแบบสองตา (Used to Binocular) กล้องส่องทางไกลแบบสองตาทุกรุ่นทุกยี่ห้อไม่ว่าจะประดิษฐ์จากวัสดุอะไรหรือออกแบบ ไหนก็ตามจะมีลักษณะง่ายๆ คือ เป็นกระบอกเลนส์สองอันเชื่อมติดประสานการทำงานร่วมกัน เพื่อการมองเห็นเป็นจุดรวมกัน เป็นกล้องที่มีพลังการขยายต่ำที่ให้ภาพตั้งตรงตามความจริง ไม่ใช่ภาพกลับหัว สาเหตุที่กล้องส่องทางไกลออกแบบมาในลักษณะเป็นกระบอกเลนส์ 2 อัน มีแกนกลางเป็นตัวเชื่อมติดกัน สามารถปรับระดับของกระบอกเลนส์ทั้งสองได้ตามระยะห่างของตาทั้งสองข้างนั้นก็ เพื่อความสะดวกสบายในการมองของทั้งสองตา ดูภาพให้เห็นเด่นอย่างของจริง แสงที่สะท้อนจากวัตถุที่มองจะผ่านเข้ามาในกล้องไปยังเลนส์ทั้งสองข้าง ทะลุไปยัง กลุ่มเลนส์ที่บรรจุอยู่จนสุดที่เลนส์ชิ้นสุดท้ายแล้วออกมายังสายตาของเรา แต่ก่อนจะมาถึงยังสายตาของผู้มองภาพนั้นจะต้องผ่านชุดของปริซึมที่กลับภาพ ให้ถูกต้องตามความจริงก่อน แล้วภาพจึงค่อยพุ่งไปยังเลนส์ตา (Eye Piece) ขยายให้เราสามารถเห็นวัตถุนั้นได้เด่นชัดตรงกับสภาพความจริงในระยะที่ใกล้ กว่าระยะห่างจริงๆ ของเรากับวัตถุนั้น   กำลังขยาย (Magnification) และเลนส์ตัวหน้า( Obijective Lens Diameter) คำถามแรกในการเลือกกล้องส่องทางไกลแบบสองตาก็คือ มีกำลังขยายกี่เท่าเมื่อเทียบกับการมองด้วยตาเปล่า ซึ่งเราสามารถดูได้จากตัวเลข 2 ชุด ที่แยกจากกันด้วยเครื่องหมาย X (เอ็กซ์) ที่พิมพ์อยู่บนสะพานระหว่างบาเรลหรือลำกล้องทั้งคู่ บางรุ่นก็อาจเขียนบอกไว้ที่ตัวกล้องตรงบริเวณด้านที่เราเอาตามองหรือที่เรียกว่า "ชุดเลนส์ตา" (Eye Piece) นั่นเอง กล้องส่องทางไกลทุกตัวจะต้องมีหมายเลข 2 ชุดนี้กำกับอยู่ เช่น 10x42, 8x42ED, 10x22, 7x31LCD เป็นต้น ตัวเลขเหล่านี้จะแทนคุณสมบัติของกล้องดังนี้

ภาพเปรียบเทียบความกว้างของเลนส์กล้องส่องทางไกล     

 

กล้องที่มีลำลังขยายสูงมากๆจะทำให้ขอบเขตของภาพที่จะมองเห็นจากกล้องแคบลงตามไปด้วย บนกล้องสองตาทุกตัวจะต้องมีตัวเลขบอกความกว้างของจอภาพหรือขอบเขตภาพ เช่น 367 ฟุต ต่อ 1,000 หลา หรือ 120 เมตร ต่อ 1,000 เมตร ตัวเลขเหล่านี้บ่งบอกว่าสามารถมองทิวทัศน์ระยะห่าง 1,000 หลา หรือ 1,000 เมตร ได้กว้างถึง 367 ฟุต และ 120 เมตร ตามลำดับ

ปกติมักนิยมใช้มุมองศาเป็นตัวกำหนดแทนระยะฟุตหรือเมตร กล้องสองตาส่วนใหญ่จะมีมุมกว้างเท่ากับ 7º ยกเว้นรุ่นที่มีกำลังขยายสูงๆจะมีมุมกว้างเพียง 3-5º แต่ทั้งนี้ก็มีกล้องสองตาที่มีมุมกว้างมากๆ ถึง 8º และ 10º

ถ้ากล้องส่องทางไกลตัวใดระบุแต่เพียงองศาการรับภาพ เราก็สามารถคำนวณขอบเขตความกว้างของพื้นที่ในภาพได้ โดยนำค่าองศามาคูณ 17.5 แต่ถ้ากล้องตัวนั้นไม่บอกองศาและขนาดขอบเขตของภาพ ก็ให้ทำการเปลี่ยนค่าระยะทางฟุต/1,000 หลา หรือ เมตร/1,000 เมตร เป็นองศา โดยการนำค่าระยะทางเป็นฟุตหารด้วย 52.5 และค่าระยะทางเมตรหารด้วย 17 ก็จะได้ค่าองศา จากนั้นนำมาคูณ 17.5 จะทราบขนาดขอบเขตของภาพว่ากว้างมากน้อยเท่าไร

รูรับแสงหรือม่านตา (Exit pupils) คือ เส้นผ่าศูนย์กลางของลำแสงที่ผ่านเลนส์ตาเข้าสู่ตาของผู้ส่องกล้อง เมื่อยกกล้องส่องวัตถุบนท้องฟ้าหรือผนังสีอ่อนๆ เราจะเห็นจุดเล็กๆ 2 จุด อยู่กลางเลนส์ตาหรือเลนส์ตัวหลัง ขนาดของจุดแสดงถึงความสามารถในการรับแสงจึงเรียกว่า "รูรับแสง" หรือ "ม่านตา" รูรับแสงมีความสัมพันธ์โดยตรงกับม่านตาของคนเรา คือขณะที่อยู่ในที่มืดหรือร่มครึ้ม ม่านตาของคนเราจะเปิดออกได้กว้างถึง 7 มม. ดังนั้นกล้องสองตาที่ใช้ในเวลากลางคืนหรือร่มครึ้มจึงต้องมีขนาดรูรับแสง 7 มม. หรือมากกว่านี้ เพื่อที่จะสามารถส่งผ่านแสงเข้าสู่รูม่านตาของคนเราได้ทั้งหมดโดยไม่ตกหล่น ภาพที่ปรากฎจึงจะคมชัดที่สุด แต่ในเวลากลางวัน..รูม่านตาของคนเราจะเปิดกว้างไม่ถึง 7 มม. ขนาดของรูรับแสงก็ไม่จำเป็นต้องให้กว้างถึง 7 มม. เช่นกัน อนึ่ง ขนาดของรูรับแสงที่มีขนาดใหญ่ก็หมายความว่ากล้องตัวนั้นมีน้ำหนักมาก

ขนาดของรูรับแสงหาได้จากผลหารระหว่างขนาดของเลนส์ตัวหน้ากับกำลังขยาย เช่น 8X20 และ 7X35 จะได้ขนาดของรูรับแสงเท่ากับ 2.5 และ 5 มม.ตามลำดับ มีทฤษฎีมากมายหลายแบบที่ใช้ในการคำนวนเปรียบเทียบถึงความสามารถในการใช้งานในสภาพแสงที่ต่างกัน ในที่นี้ขอกล่าวเพียง 3 ทฤษฎี ได้แก่

กล้องส่องทางไกล สองตาที่ผลิตขึ้นเพื่อใช้ในสภาพแสงน้อย มักจะมีขนาดรูรับแสงเท่ากับ 7 มม.เสมอ จริงอยู่ที่มีผู้สูงอายุจะมีรูม่านตาหดแคบลง เช่น อายุ 30 ปีขึ้นไป รูม่านตากว้างสุดเพียง 6 มม. ส่วนคนที่มีอายุ 40 ปีขึ้นไป รูม่านตาจะลดเหลือเพียง 4.5-5 มม. เป็นต้น จึงไม่จำเป็นที่จะต้องใช้กล้องที่มีขนาดรูรับแสงเท่ากับ 7 มม. เพราะแสงที่เกินมาไม่สามารถผ่านเข้าตาเราได้ แต่การเลือกซื้อกล้องสองตาที่มีขนาดรูรับแสงสูงเอาไว้ก่อนก็จะใช้ประโยชน์ ได้กว้างขึ้น หากไม่มีความแตกต่างในเรื่องราคามากนัก

รูปแสดงจุดปรับโฟกัสของกล้องส่องทางไกล
 

การปรับความคมชัดของภาพสำหรับกล้องส่องทางไกลนั้น ในทางปฏิบัติจะมีมากกว่าหนึ่งวิธีดังนี้

สำหรับผู้ที่ต้องใส่แว่นสายตา ก่อนจะเลือกซื้อกล้องต้องตรวจสอบดู "ระยะสบายตา" (Eye relief) หรือระยะที่เราต้องจรดลูกตาของเราห่างจากเลนส์ตาใกล้แค่ไหน จึงจะสามารถมองภาพได้เต็มจอ ระยะสบายตานี้สำคัญสำหรับผู้ที่ต้องสวมใส่แว่นตาเป็นอันมาก แม้ว่าคนใส่แว่นตาจะสามารถถอดแว่นและใช้กล้องสองตาได้เหมือนเช่นคนสายตาปกติ โดยการปรับระยะชัดใหม่ที่ตัวกล้องได้ก็ตาม แต่จะก่อความรำคาญมากเพราะต้องใส่ๆถอดๆอยู่บ่อยๆ

ในกรณีที่ไม่ต้องการถอดแว่นโดยใช้กล้องสองตาเห็นได้เต็มจอต้องเลือกระยะสบายตาที่มีค่าอย่างน้อยที่สุด 14-15 มม. วัดจากขอบเลนส์ใกล้ตาออกมา

กล้องสองตาบางรุ่นมีค่าระยะสายตาถึง 18 มม.หรือ 23 มม. สามารถดูห่างๆตาได้สบายๆ ขณะที่บางรุ่นมีระยะสบายตาแค่ 8-9 มม. ซึ่งจะต้องเอาตาจ่อติดเลนส์จึงจะเห็นเต็มจอ ทำให้ปวดตาและขนตาอาจจะไปขีดข่วนเลนส์ให้มีรอยได้ง่ายอีกด้วย

 

การ สะท้อนกลับของแสงเป็นตัวการสำคัญของเลนส์ทุกชนิดในเลนส์กล้องส่องทางไกลหรือ กล้องถ่ายรูป ซึ่งประกอบตัวเลนส์ราวๆ 5-15 ชิ้น แต่ละชิ้นอาจสะท้อนแสงกลับไป 4-5% แล้วแต่สภาพแสง กล้องห่วยๆบางตัวจากแสงที่ผ่านเข้ามาทางเลนส์ตัวหน้ากว่าจะรอดมาถึงเลนส์ตา ก็เหลือไม่ถึงครึ่ง ถ้าเราใส่แว่นตา (กระจกใสธรรมดา) ก็อาจหายไปอีก 7-8% แสงบางส่วนที่สะท้อนก็ไม่ยอมกลับไปหมด แต่จะไปสะท้อนเลนส์ตัวหน้าแล้ววกกลับมาอีก เพราะระหว่างเลนส์บางตัวหรือบางชุดที่เป็นช่องอากาศว่างอยู่ แสงที่เด้งไปเด้งมาอยู่นี่ คือ ตัวการของภาพซ้อนหรืออย่างน้อยก็ทำให้มีอาการพร่ามัว

เพื่อเป็นการแก้อาการดังกล่าวและอนุญาตให้แสงผ่านได้มากขึ้น การเคลือบผิวเลนส์จึงถูกนำมาใช้ในเลนส์สมัยใหม่ทั่วไป ซึ่งช่วยให้แสงผ่านได้มากกว่า 90% ให้สีและคอนทราสท์ในส่วนมืด สว่าง และโทนกลางได้ชัดเจน รวมทั้งรายละเอียด ความคมชัด และรูปทรง ซึ่งทั้งหมดนี้ขึ้นอยู่กับเกรดของการเคลือบและคุณภาพของเลนส์

เลนส์ของกล้องสองตาส่วนใหญ่จะต้องเคลือบ "สารแมกนีเซียมฟลูออไรด์" อย่างน้อยๆ 1 ชั้น เพื่อลดการสะท้อนกลับภายในเนื้อแก้ว และให้แสงผ่านเข้ากล้องได้มากสุด

ในกล้องสองตาที่เป็นรุ่นราคาต่ำอาจเคลือบสารเฉพาะผิวหน้าของเลนส์วัตถุ แต่ในรุ่นที่มีราคาสูง การเคลือบเลนส์มักจะทำทุกชิ้นทั้งผิวนอกและผิวใน บางรุ่นที่ดีๆการเคลือบจะเคลือบทั้งตัวเลนส์และปริซึมและเคลือบหลายชั้นที่เรียกว่า "Multilayer Coating" หรือ "Multi Coat" ซึ่งแสงจะสะท้อนกลับเพียง 5% เท่านั้น ทำให้มองเห็นภาพวัตถุสมจริงสมจังและสวยงามคมชัดมากกว่าเลนส์ที่ไม่ได้เคลือบ หรือเคลือบน้อยชั้นกว่า จริงอยู่ที่เลนส์ตาของมนุษย์มีคุณสมบัติที่วิเศษในการปรับตัวเองให้เข้ากับ แหล่งกำเนิดของแสงต่างๆได้ เช่น เรามองเห็นกระดาษสีขาวในเวลาที่มีแสงจ้านอกอาคาร แต่ถ้าเรานำกระดาษเข้ามาในอาคารที่มีแสงไฟฟ้า เราจะเห็นกระดาษเป็นสีแดง และสักครู่ก็จะเป็นสีขาวเช่นเดิม ดังนั้นการใช้กล้องส่องทางไกลที่ไม่เคลือบน้ำยากันแสงกับตามนุษย์ก็มีผลแตก ต่างกันบ้างเพียงเล็กน้อย แต่ถ้าเป็นกล้องถ่ายรูปภาพที่ออกมาจะแตกต่างกันมากทีเดียว แสงและรังสีหลายชนิดที่ไม่มีผลต่อตาคนก็จริง แต่จะมีผลต่อเลนส์จับภาพของกล้อง อาจทำให้วัตถุที่เห็นสีผิดเพี้ยนไปไม่ชัดเจน ดังนั้นเลนส์ที่มีการเคลือบน้ำยากันแสงหลายชนิด อาจทำให้เรามองเห็นภาพวัตถุได้ดี มีสีสันสมจริงกว่าเลนส์ที่ไม่ได้เคลือบน้ำยาอย่างแน่นอน

การตรวจสอบว่าเลนส์ของกล้องผ่านการเคลือบสารหรือไม่ สามารถใช้วิธีการตรวจสอบอย่างง่ายๆได้โดยวิธีการดังนี้ นำกล้องไปไว้ใต้แสงไฟนีออน แล้วก้มดูแสงสะท้อนของดวงไฟ ซึ่งจะมีอยู่หลายจุดตามจำนวนชิ้นเลนส์ และมีสีต่างๆกัน สีฟ้าอมม่วงแสดงว่าใช้ได้ สีน้ำเงินแสดงว่าเคลือบหนาเกินไป สีเหลืองหรือค่อนข้างเหลืองแสดงว่าเคลือบบาง แต่ถ้ามีสีขาวปนอยู่แสดงว่าเลนส์ชนิดนั้นไม่ได้เคลือบอะไรไว้เลย

สิ่งที่มีผลต่อการมองเห็นความคมชัด สีสันของวัตถุในกล้องส่องทางไกลอีกอย่างก็คือ "การเคลือบน้ำยากันแสง" เลนส์จับภาพที่เคลือบน้ำยากันแสงหลายชนิด (Multi Coated Lense) จะให้ภาพวัตถุที่มองเห็นสมจริง สวยงามมากกว่าเลนส์ที่ไม่ได้เคลือบหรือเคลือบน้อยชนิดกว่า

ทุกชิ้นส่วนที่ปรับเลื่อนได้ควรมีปะเก็นหรือแหวนยางแทนการซีลด้วยน้ำมันหล่อลื่น ซึ่งจะอาบเยิ้มเข้าสู่เลนส์เมื่อถูกแดดส่องโดยตรงเป็นเวลานานๆ ความชื้นเพียงเล็กน้อยจากเหงื่อของเราก็อาจทำให้เลนส์ภายในพร่ามัว ซึ่งไม่สามารถจะแก้ไขได้ ถ้าเราพบเช่นนั้นหมายถึงความบกพร่องและเกรดของการผลิตที่ด้อย

กล้องหุ้มยางจะช่วยลดแรงกระทบและเก็บเสียงได้ดี ซึ่งมีประโยชน์อย่างมากสำหรับการส่องสัตว์ กล้องกันน้ำทุกแบบจะหุ้มด้วยยาง แต่ไม่ได้หมายความว่ากล้องหุ้มยางจะกันน้ำ ควรเช็คดูคำประกัน "waterproof" บนตัวเรือนของกล้องหรือคู่มือที่แนบมากับกล้องว่ามีหรือไม่ นอกจากนี้ดูว่ายี่ห้อของกล้องเป็นยี่ห้อที่มีชื่อเสียงเป็นที่รู้จักกันดีพอเชื่อถือได้หรือไม่

สำคัญที่สุดสำหรับคนที่ใช้แว่นตาเป็นประจำ ต้องตรวจสอบให้แน่ใจว่ากล้องตัวนั้นถูกออกแบบมาสำหรับใช้ "ถ้วยยาง" (Rubber cups) ได้แทนการดูชัดแต่เพียงส่วนกลางหรือถอดแว่นแล้วดูไม่ชัด ถ้าเป็นเช่นนั้นจริงแสดงว่ากล้องแบบนี้ดีไซน์เผื่อเลนส์แว่นตาไว้ด้วย ขณะที่กล้องเกรดต่ำบางตัวเพียงเพิ่มถ้วยยางลงไปเฉยๆ ซึ่งเราอาจสังเกตดูเครื่องหมายอักษร B ที่ติดมาด้วย เช่น 8X20B เป็นต้น

กล้องส่องทางไกลเป็นอุปกรณ์ที่มีอายุยืนยาวและไม่สึกหรอจากการใช้งานตามปกติ สิ่งสำคัญอยู่ที่การเลือกขนาดและแบบของกล้องนั้นควรให้เหมาะแก่งานที่มีโอกาสได้ใช้บ่อยที่สุด ซึ่งเราต้องรู้ว่าจะนำไปใช้กับอะไรบ่อยที่สุด เช่น

เหล่า นี้คือหัวใจสำคัญ 8 ขั้นตอนของการเลือกซื้อกล้องส่องทางไกล นอกจากนี้กระเป๋ากล้องก็มีความสำคัญที่ต้องพิจารณาไม่แพ้กัน กล้องควรถูกเก็บบรรจุในกระเป๋าที่ได้มาตรฐาน โดยใส่กล้องไว้ในแนวตั้ง สะดวกต่อการหยิบใช้งาน กระเป๋าโดยทั่วไปที่ใช้สำหรับกล้องแบบนี้จะต้องปิดผนึกกันฝุ่นละอองและความ สกปรกต่างๆได้ดี แต่กรณีที่ต้องอยู่บนเรือ เราก็จะต้องมีกระเป๋ากล้องชนิดที่กันน้ำได้อีกด้วย นี้เป็นเพียงส่วนหนึ่งของคำแนะนำที่จะช่วยให้ตัวเราได้ตัดสินใจว่า จะเลือกกล้องแบบใดดี หรือจะซื้อหรือไม่

Sport Camera